Vaarwel. Adios. De groeten.Adios. Sayonara. Werkgevers hoorden de voorbije 12 maanden een overvloed aan dergelijke uitspraken vanwege hun tot daartoe loyale medewerkers. Nog nooit hebben zoveel Amerikaanse werknemers hun ontslag gegeven als in 2021. “The Great Resignation” (de grote ontslagneming) is echt en is zichtbaar in vrijwel alle sectoren.

Het is gebruikelijk om een golf van ontslagnemingen te zien wanneer de arbeidsmarkt krap is en er een overvloed aan vacatures is. Maar wat er nu gebeurt is totaal anders dan wat we eerder gezien hebben.
Economen en opiniepeilers zijn nog aan het onderzoeken wat er aan de hand is. Hoe deze “Great Resignation” ontstaan is en wat haar aandrijft.

Moedigen gulle overheidsuitkeringen mensen aan om te stoppen met werken? Misschien, maar er zijn aanwijzingen van niet. Hengelen mensen naar een loonsverhoging na decennia van stagnerende lonen? Waarschijnlijk.

In ieder geval is het gevolg hiervan dat bedrijven, net als bij ons, het steeds moeilijker krijgen om personeel aan te trekken. Om de openstaande vacatures gevuld te krijgen.

Vandaar  dat employer branding, of recruitment marketing, nog belangrijker geworden is dan ooit tevoren.

Veranderde kijk op werk verklaart deze Great Resignation

De druk die op gezinnen wordt uitgeoefend door regelmatig gesloten scholen, het sluiten en heropenen van bedrijven en de angst voor het virus in een directe omgeving hebben vrijwel zeker ook allemaal een rol gespeeld. Maar de historische toename van het stoppen met werken lijkt ook met meer dan enkel met dit alles te maken te hebben.

In een nieuw werkdocument suggereert de econoom Ulrike Malmendier van UC Berkeley dat er iets existentieels schuilgaat achter de Grote Ontslagneming: de pandemie en de opkomst van thuiswerk hebben de kijk op ons leven en de wereld veranderd.

Malmendier is niet de enige wetenschapper die suggereert dat het nadenken over onze identiteit tijdens de pandemie een verklaring is voor de toename van het aantal mensen dat ontslag neemt. De Texaanse psycholoog Anthony Klotz, die in mei de term “Great Resignation” voorspelde en bedacht, schrijft dat “pandemische openbaringen” aan de bron van de motivatie van veel werknemers om hun baan te verlaten ligt.

De basisvoorwaarden van werkgelegenheid ondergaan een Grote Reset. De pandemie heeft veel gezinnen in een huiselijke levensstijl geduwd die doet denken aan de 19e-eeuwse landbouweconomie, maar deze keer met schermen in overvloed en online levering.

Meer gezinnen werken tegenwoordig thuis, koken thuis, zorgen thuis voor hun kinderen, vermaken zich thuis en scholen hun kinderen zelfs thuis. De schrijver Aaron M. Renn heeft dit de opkomst van het doe-het-zelf-gezin genoemd, en het vertegenwoordigt een nieuwe visie op de balans tussen werk en privéleven.

Door het verdwijnen van het kantoor als een fysieke aanwezigheid in het leven van veel (maar niet alle) gezinnen, heeft de pandemie het werk als het middelpunt van hun identiteit wellicht afgezwakt. Het percentage Amerikanen dat zegt van plan te zijn om na hun 62e te blijven werken, is gedaald tot het laagste aantal sinds de Federal Reserve Bank of New York deze vraag in 2014 begon te stellen.

Werken verdwijnt uiteraard niet; voor velen zal werk de grens tussen werk en leven vervagen, die ooit werd afgebakend door het dagelijkse woon-werkverkeer.

Vóór de pandemie diende het kantoor voor velen als de laatste fysieke gemeenschap die overbleef, vooral nadat het kerkbezoek en het lidmaatschap van verenigingen terugliepen. Maar nu worden zelfs onze kantoorrelaties verbrokkeld. De Great Resignation (grote ontslagneming) versnelt, en het heeft een centrifugaal moment gecreëerd in de economische geschiedenis.

Waarom de Great Resignation ook in West-Europa doorzet

In West-Europa is er een recordaantal vacatures omdat jonge werknemers het ‘grote ontslag’ aanwakkeren. Dit is waarom ze hun baan opzeggen…

Jonge consumenten nemen in recordaantallen ontslag, wat de voorpagina’s van de krantenkoppen haalt en de “Great Resignation” aanwakkert, die niet alleen in de VS maar over de hele wereld plaatsvindt. Uit een studie van Microsoft is onlangs gebleken dat 41% van de werknemers wereldwijd overweegt het komende jaar hun baan op te zeggen, terwijl in het Verenigd Koninkrijk afgelopen zomer het recordaantal van één miljoen vacatures werd bereikt.

Ondertussen meldt in Duitsland (de grootste economie van Europa) meer dan een derde van de bedrijven dat zij een tekort aan geschoolde arbeidskrachten hebben.

De belangrijkste reden waarom jonge Europeanen hun baan opzeggen is een veelgehoorde: meer geld. Maar geestelijke gezondheid komt op de tweede plaats en is zelfs de belangrijkste reden voor veel jonge werknemers: 24% van de jongeren tussen 18 en 24 jaar zegt ontslag te hebben genomen omdat de baan niet goed was voor hun geestelijke gezondheid, gevolgd door een gebrek aan evenwicht tussen werk en privéleven (20%).

Jongeren geven al een tijdje prioriteit aan hun mentale welzijn, en de stress van de pandemie heeft deze focus nog verder versterkt. Tweeënzeventig procent van de jonge Europeanen zegt dat ze een werkgerelateerde burn-out hebben gehad (bv. mentaal en fysiek uitgeput, overweldigd, gestrest, enz.), en 50% zegt dat ze van baan zijn veranderd of van baan willen veranderen om stress/angst te bestrijden.

Hoewel werk altijd een zekere mate van stress met zich meebrengt, veranderde de pandemie de werkeisen in de verschillende sectoren, waardoor het stressniveau voor velen steeg. Dienstverlenende banen, bijvoorbeeld, werden gevaarlijker, veeleisender en vijandiger, terwijl het nieuwe thuiswerken het werk onontkoombaar maakten en het idee van evenwicht tussen werk en privéleven sterk lieten verdampen. Ook dit voedt de great resignation overduidelijk.

The Great Resignation zit er hier echt aan te komen, want…

Uit onderzoek van LinkedIn blijkt ook dat 32% van de jonge werknemers in het Verenigd Koninkrijk door de pandemie opnieuw geëvalueerd hebben wat ze in een job verlangen, en 48% zegt dat ze klaar zijn om hun carrière een nieuwe prioriteit te geven, wat erop wijst dat de Great Resignation nog niet voorbij is.
Uit recente gegevens blijkt zelfs dat maar liefst 40% van de werkende jonge Europeanen van plan is het komende jaar hun huidige baan op te zeggen, en 33% zegt dat ze, ook al vinden ze hun baan leuk, deze zouden opgeven als er een betere beschikbaar zou komen.

50% van de jonge Europese vrouwen zegt dat ze hun baan zouden verlaten vanwege een burn-out, tegenover 38% van de jonge mannen. Afgezien van de geestelijke gezondheid zouden jonge Europeanen hun baan ook verlaten om een doel na te streven en om uitgedaagd te worden. Dit toont aan dat de pandemie deze generaties ertoe heeft aangezet om meer betekenis in hun werk te zoeken – en dat ze niet bang zijn om ontslag te nemen om dat te vinden.

Zou deze Great Resignation mee aan de basis kunnen liggen van uw steeds grotere uitdagingen om de juiste mensen te vinden voor uw openstaande vacatures? Wij zijn er steeds meer van overtuigd dat dit probleem in de nabije toekomst zich nog scherper zal stellen dan tot nu toe het geval was.

De enige oplossing is ons inziens in te zetten op professionele recruitment marketing, of employer branding zoals het vaak genoemd wordt.